Zo ontstond twee jaar geleden het idee om zwart-wit en met lange sluitertijden te gaan werken,.Deze combinatie leidt tot vervreemding,het is niet zoals we een landschap in werkelijkheid zien.Dat vind ik interessant.Ik zoek daarbij vooral naar de intrinsieke en kleine schoonheid ,schoonheid die we vaak niet zo snel zien.Van niets iets proberen te maken.Verstilling is bij mij een thema dat vaak naar voren komt, net als esthetiek.Ik ben nu bezig met een project over de kust met de door mens gemaakte voorwerpen vormen dan vaak het onderwerp in de foto: golfbrekers,een pier,in het water geplaatste markeringen.Onderwerpen die ik een paar jaar geleden absoluut niet gefotografeerd zou hebben.Mijn visie op over ideeënlandschapsfotografie zijn in de loop der jaren veranderd.In beging dacht ik vooral aan het maken van beelden die in tijdschriften gebruikt zouden kunnen worden ter ondersteuning van artikelen over de natuur.Nu ben ik meer bezig met het maken van foto's die als kunst aan de muur worden gehangen.De bevlogenheid is niet anders.Ik ben nog steeds 24 uur bezig met fotografie,het zit altijd wel ergens in mijn hoofd.Kijken naar werk van andere fotografen is belangrijk voor me, vele fotografen laten zich volgens mij door andere inspireren.Zo laat ik nieuwe ideeën ontstaan,zonder dat ik die andere kopieer.Ik lees en bekijk nog steeds veel fotoboeken.Op dit moment kijk ik graag naar werk van Michael Kenna. Deze Brit fotografeert al meer dan 35 jaar in zwart-wit en vaak met lange sluitertijd.En hij liet zich weer inspireren door een landgenoot uit een generatie voor hem.
foto Michael Kenna
Geen opmerkingen:
Een reactie posten